Das Gebess (Gerhard Mengel, Elsoff)
Ebene 3: Videos
Wittgensteiner Platt
Gerhard Mengel, Das Gebess.
Gerhard Mengel liest "Das Gebess" in Elsoffer Mundart.
Zwee Weiwer sassen ee der Korche
vorne ee der orschte Bänke drenne,
un bei der Prericht vo insem Panner,
müßt's Gretche immer beßche flenn.
Äs zieht sei Schnobbdüch aus'em Daschje
un zerrt e bessje hen un her,
do sprengt em Boge, wie e Fräschje,
är des Gebess vern Korchechor.
"Dü liewer Himmel," saad's Luwiese,
"das äss da doch ein decker Gaul,
was disst dü das da ee dei Daschje,
das Däng gehört doch ee dei Maul."
"Näh," saad do's Grete, "das sein ned meine,
das sein meim Heinrich sei Zähne,
die dünn ech immer ee mei Daschje,
wenn ech mol ee de Korche gehn.
Wenn ech die mol de Häme deet losse,
hätt där mersch ganze Flesch gefrässe."